తొలి తెలుగు ఎయిడ్స్ కవితలు -2

పులి రాజు ఊరి మీద పడితే

నెల రాజుకైనా ఎయిడ్స్ వస్తుంది

పులికి వాతలు పెట్టండి

ఆడ వాళ్ళంటే

హడలి చస్తుంది

***********

మనుషుల్ని కుట్టడానికి దోమలు భయపడుతున్నాయి

ఎయిడ్స్ గుర్తుకొచ్చి గజ గజా వణుకుతూ రొదపెడుతున్నాయి

ఇంత చెప్పినా సిగ్గు రాని జంటలు

నడి చీకట్లో 'అడ్డు' లేకుండా కలుసుకుంటున్నాయి

*********

ముసి ముసి నవ్వులతో మురిపించింది

అడుగడుగున వలపు వాన కురిపించింది

హెచ్చైవీ లక్షణాలు కనబడగానే

నరకానికి ద్వారాలు తెరిపించింది

***********

ఎండ్లూరి సుధాకర్

తొలి తెలుగు ఎయిడ్స్ కవితలు -1

రంభ పిలిచినా సరే

రాజీ పడకండి

తొడుగు లేకుండా

అడుగు వేయకండి

తొందర పడ్డారా !

పాడె నవ్వుతుంది

బూడిద రువ్వుతుంది

*********

మన్మధుడు ఎయిడ్స్ వ్యాధి తో మంచమెక్కాడు

రతీ దేవి సెక్స్ వర్కరై రోడ్డున పడింది

ప్రబంధ కాలం కాదు

దుర్గంధ కాలం దాపురించింది

*********

ఎయిడ్స్ ని ద్వేషిద్దాం

హెచ్చైవి పేషెంటుని ప్రేమిద్దాం

బతికినంత కాలం

బాగా చూసుకుందాం

ఒకే జననం

ఒకే మరణం

మనిషే మన శరణం

********

-ఎండ్లూరి సుధాకర్

స్వర పరికరం

మౌన బాల్యానికి వాడొక ప్రతీక

తన చిన్ని ప్రపంచాన్ని ఒంటరి గా చప్పరిస్తూ

శృతి పేటిక పై ఊగుతూనో

హార్మోనియం రెక్క లాగుతూనో

నిదుర పోగుల్ని లోలోపల ముడి వేసుకుంటూ

విసన కర్రలా అటూ ఇటూ జోగుతూ

రే పగళ్ళ తాడు మీద స్వర ప్రస్తారం చేస్తుంటాడు

రాత్రి ముహూర్తాలు ఆకలిని మంట కలుపుతాయి

సైనికుని టెలిగ్రాం లా హడావుడి ప్రయాణం

దూర దూరాలకు చేరుకోక తప్పదు

భుజానికి స్కూలు సంచీలా

మెడలో సుతి పెట్టె

చినిగిన చొక్కా నిక్కరుతో

చిన్న పంచె ముక్కతో

ముడి వేసిన జుట్టుతో

నిలువు బొట్టుతో

పెండ్లి మేళంలో వృద్ధ బాలుడిలా కనిపిస్తాడు

చిగురు పాదాల మీద కాయలు కాచిన గుర్తులు

ఎండిన జొన్న రొట్టెలాంటి బుగ్గల మీద

పేరుకుపోయిన దు:ఖపు చారికలు

పిల్లలంతా కేరింతల ఆకాశం మీద

రంగు రంగుల గాలి పటాలై తేలిపోతుంటే

వాడు దిగులు బొంగరమై

తనలో తనే తిరుగుతుంటాడు .

-ఎండ్లూరి సుధాకర్

విడిచి వచ్చిన పేగు

విమానం లో

కూర్చున్న తల్లికి

కూటి కోసం

కూలి పనికెళ్లే రోజులు

గుర్తొచ్చాయి

కన్న పేగులు

కంటి తీగలై

తడి రెప్పల మీద పాకుతున్నాయి.

దుఃఖాన్ని

దూలానికి కట్టెయ్యలేము

దూరాన్ని దోసిళ్లలో తెచ్చుకోలేము.

వలస పోయిన

డాలరు దూడల కోసం

ఆవులాంటి అమ్మకు

కన్ను మూసినా

తెరచినా

మనసు మాత్రంకొట్టం చుట్టూ తిరుగుతూనే ఉంటుంది

గడ్డిమోపు కాదు కదా!

నెత్తిన పెట్టుకొని రావటానికి

పచ్చబొట్టు కాదు కదా!

మణి కట్టుమీద పొడిపించుకొని తేవడానికి

నా కొడుకు

చిన్నప్పుడు చెట్టుకు కట్టిన ఉయ్యాలలో

చింత చిగురులా ఊగుతూ ఉంటే

ఏ చింతా లేకుండా ఉండేది

నా కూతురు

కొంగు కొమ్మకు వేలాడుతూ ఉంటే

ఎంత భద్రంగా ఉండేది.

కొడుకా జాగ్రత్త

బిడ్డా పదిలం తల్లీ

దేశం కాని దేశంలో

దుర్మార్గుల ద్వేషంలో

తుపాకులతో జాగ్రత్త

తూటాలతో జాగ్రత్త

-ఎండ్లూరి సుధాకర్

varthamanam(the presentence time)

I can't talk now about my nation.


my country ia a Sakuntala


Delivered of and forgotten.


I'am a refugee bird in my land.


I'm one shedding tears between swords and horns


I'm not a millionaire hood.


On tens and thousands of hoods,


I stand as a bubble.


It's me every piece of the mirror being broken.


I can't walk fearless between any two men.


I can't live in peace between any two Gods.
Between two languages -my conversation snubbed.


Between two rivers -union of waters prohibited.


I stuck the national flag


On my chest.


Listening to lessons of history


In my childhood class


I preserved the flower of my country


In my school bag.


Bags touched-bombs blast now


Hearts moved-fires hiss.


Now this nation like a black boar frightens me


With it's lust for blood.


This country- aquestion paper with no key


They send word to Siddhartha having cut the wings of swans.


Here, the state it self shoots ,yet rewards the dead.


Inaugurates flower gardens ,yet prohibits fragrences


Stifling the throat of the nation ,broadcasts the anthem


Some where down the well a frogling is croaking.


Some mad cap of poet is


Singing MERA BHATRTH MAHAN in a dreams meet.


News papers carry the soaked blood all night.


Some VISWAMITHRA is laying the foundation stone


For a heaven neither here nor there.


Some one is administering anaesthesia to BHARATHA MAATHA


Some body is leaving me among


Mechines alienating me.


I'm searching for my mother land


With an iron stove on hea


And a blanket of sorrow


I'am going for my mother's breast.


If i'm not reborn


Crusifing,nailing, crowning my self


Resurrecting in the land of expiration,


I'm in eligible to live in this land.


If i can't sing in the chorus


My song is a crime now.


I don't intend to sing the


Lines with which I don't agree.


I don't wish to see the men in my nation


As devine or sage like.


I wish to see the sheen of clusters of clouds


In men as either


Bunches of shrubs smelling sweet


Or as perennial rivers spreading wavelets.


I dream of the nature's beauty at dawn


Shattering demonic darkness to pieces.


I don't like even an ant to be alone.


I can't bear even a puppy dying of hunger.


I tune on my dream KANJIRA new songs.


Standing on live coal I intone the truth.


I look for a new season


Of an uninfected man-tree.


A dream on behalf of a million eyes


Of the present, a new nation.


by


YENDLURI SUDHAKAR(telugu)1992
' MO'(english)