Thursday, September 16, 2010
తెలుగు రుబాయీలు
*ఉత్తరం అందగానే హృదయం కంపించింది
అక్షరమక్షరం లో ఆమె రూపు కనిపించింది
మేఘంలా ఆమె ముందు వాలిపోయి వసీరా!
జల్లు జల్లుగా కురవాలని అనిపించింది.
*ఇన్నాళ్ళకు చూసినందుకేమో ఏడుపు ఆగటం లేదు
వెళ్లి పలకరిద్దామంటే అడుగు సాగటం లేదు
ఊరుకో బేల హృదయమా ! ఊరుకో
ఎంత కప్పి పెడుతున్నా గాయం దాగటం లేదు .
*ఒకేసారి ఇద్దరిని కట్టుకున్నాడు
ఇద్దరికీ తెలియకుండా తృతీయను పెట్టుకున్నాడు
కొమ్మలిద్దరు మొగుణ్ణి కోర్టుకీడ్చితే
గొల్లుమంటూ తల గోడకేసి కొట్టుకున్నాడు .
*కలిసి చచ్చి పోదామంది కలికి
పడ్డాడు ప్రియుడు అదాటున ఉలికి
నీకూ నీ ప్రేమకూ నమస్కారం ప్రియ మణీ!
బ్రతుకు జీవుడా !అన్నాడు శుభం పలికి .
-ఎండ్లూరి సుధాకర్
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
నమస్తే సర్. బాగున్నాయి.
మమ్ములను ఆకాశంలోకి తీసికెళ్ళి ,మా గుండెలను పిండి ,కట్టుకుని-పెట్టుకుని తల గోడకేసి కొట్టుకున్న జైలుపక్షిని చూపించి ,ఇంకా ఏమి జరుగుతుందో చుద్దామనేసరికి నిర్దాక్షినంగా మమ్ములను క్రిందకి తోసి మీరు నవ్వుతార ?
Post a Comment