బతుకంతా నీ కోసం.. పరితపిస్తూ జీవించా.. ఎదురు చూపులు చూస్తూ.. ఎందరినో ప్రేమించా..

Saturday, February 21, 2009

నజరానా (ఉర్దూ కవితలు)-5


*మొత్తం ఆ వీధికంతా
నా ఒక్క కొంప లోనే దీపం లేంది
ఆ చీకటే చాలు నీకు
నా చిరునామా చెప్పేస్తుంది.

- బాకీ అహమద్ పురీ

*తెల్లారిపోయినా ఆ కొవ్వొత్తి
ఇంకా ఏడుస్తుంది దేనికని ?
"ఇంకొద్దిగా మిగిలాను
ఇది కూడా కరిగిపోవాలని"

-ఆగ్ జాన్‌ 'ఏష్ '

*ఆమె నగ్నసౌందర్యం మీద
పరుచుకున్నాయి కురులు
ఒకే సారి ఉదయించాయి
రేయీ మరియూ పవలూ

- హీరాలాల్ పలక్

*'మనసు ఎలా వుంటోందని '
ఆమె నవ్వుతూ అడిగింది
ఒక కన్నీటి చుక్క దొరలి
అలా నిలిచి పోయింది.

-మహిరూల్ కాదరీ

*ఎలాగైతేనేం? ఆమె కళ్ళు
అశ్రు బిందువులు వర్షించాయి
ఆమె చిరు నవ్వుల బరువు కూడా
ఆ నయనాలు మోయలేక పోయాయి

-ఖామోష్

*వెన్నెలని చూసుకునే కదా
చంద్ర బింబం మిడిసి పడుతోంది
ప్రియా! ఒక్క సారి
నీ ముసుగు తీస్తే నిజం తెలుస్తుంది .

-సాహిల్ మానక్ పురీ



-తెలుగు అనువాదం :ఎండ్లూరి సుదాకర్

3 comments:

Bolloju Baba said...

adbutamgaa vastunnaayandi

dhanyavaadamulu

vrdarla said...

*'మనసు ఎలా వుంటోందని '
ఆమె నవ్వుతూ అడిగింది
ఒక కన్నీటి చుక్క దొరలి
అలా నిలిచి పోయింది.

-మహిరూల్ కాదరీ


*వెన్నెలని చూసుకునే కదా
చంద్ర బింబం మిడిసి పడుతోంది
ప్రియా! ఒక్క సారి
నీ ముసుగు తీస్తే నిజం తెలుస్తుంది .

-సాహిల్ మానక్ పురీ

ఈ రెండు కవితలూ ఎంత భావుకతతో ఉన్నాయండీ.. మనసు ఉంటేనే కదా కరిగిపోయేది. అద్భుతంగా ఉంది.

Anandakiran said...

సర్,
మొదటి కవితలో"కొంపలోనే" అనే కంటే"ఇంటిలోనే" అంటే ఇంకా బాగుంటుందేమో కదా. ఒకసారి చూడండి.